Od nadmiaru głowa nie boli!

Kto myśli, że nic nie robię, nie ma racji. Naprodukowałam dużo, ale ze zdjęciami jak zwykle na bakier. Dzisiaj przy okazji wizyty u przyjaciółki (pozdrowienia!) i rozmowy o blaskach i cieniach prowadzenia bloga, zdjęcia "się zrobiły". No i w końcu pokazuję zrobiony pewnie z miesiąc temu bawełniany sweterek. W sam raz na niewyraźną pogodę, ni to letnią jeszcze, ni to już troszkę zapowiadającą jesień...

Bardzo go lubię! Oczywiście za Boga nie pamiętam z ilu motków (ale chyba 5 melanżowych i  po trochę niebieskiego i beżowego) go zrobiłam. Tak to jest, jak się od razu nie wrzuci zdjęć na bloga. Włóczka to fantastyczna w robótce i troszkę się zaciągająca w noszeniu (ale i tak cudowna) Organico Lana Grossa. Kupiona oczywiście w mojej ulubionej e-dziewiarce. Robiona chyba na 4,5 KP, ale oczywiście nie pamiętam dokładnie. Wzór zdecydowanie własny, ale też bez przesady - co to znowu za wzór. Robiłam od dołu i pierwszy raz dekolt modelowałam rzędami skróconymi wg własnej inwencji. Wyszło bardzo zadowalająco. Mam ochotę jeszcze na Organico w zieleniach, no bo w końcu to jedyny słuszny kolor jest...

Zrobiłam też w międzyczasie, pasującą do sandałków bluzeczkę z Colorado (Grignasco), ale wyglądam w niej oble :) i zostanie przerobiona, bo przecież nie robiłam jej po to, żeby się w niej źle czuć.

Zrobiłam też zaobserwowaną i absolutnie upragnioną natychmiast narzutkę (?). W celu jej zrobienia sprułam szal z Filisilka, bo włóczka cudna, wzór ok., ale nie miałam jakoś serca do kitchenera, którym go trzeba było wykończyć. Więc po przeleżeniu roku doczekał się efektownego końca. Zdjęcia będą!

Zrobiłam też dwie bluzki z Bamboo Fine, w którym się zakochałam i nieważne, że się wyciąga. Zdjęcia będą!

Zrobiłam jeszcze szal z Delight Drops 05. Zdjęcia będą!

Zaczęłam sweterek z połączenia Yeans YarArt i Romantica - nieoczekiwanie fajne, ale jeszcze rękawy na mnie czekają, a tego nie lubię.

Biżuterii na razie nie pokazuję, bo wszystko (prawie) wyszło zanim zrobiłam fotki :) Cieszy!

Kupiłam oczywiście nowe włóczki, w tym jedną "zdradę", ale o tym cicho! No pewnie pokażę, ale się robi dopiero.

PS. Edit: Jeszcze gemini zrobiłam, odgapione od Magdy, z Biolino zrobiona :)

Inspiracje i potrzeby

Inspiracje bywają różne... Uśmiałyśmy się podczas ostatniego spotkania włóczkowego nad moją. A mianowicie inspiracją do zrobienia bluzeczki był...

Tak jest! Lakier do paznokci w turkusowo-miętowym kolorze. Na lato super na paznokcie u nóg, na rączkach mnie trochę męczy, ale jak sweterek założę (nie ma mowy, żeby teraz to zrobić nawet na chwilę!), to z pewnością będzie git! Dla zainteresowanych szczegółami jest to lakier Inglot. A bluzeczka będzie w takich oto kolorach. Włóczka zielona luksusowa YSL - pisałam o niej rok temu. Doczekała się... Bluzeczka właściwie gotowa, bardzo mi się podoba, ale na człowieku nie pokażę, bo gorąco straszliwie.

Natomiast prawdziwą inspiracją, ale jakby w odwrotną stronę, była zrobiona przez Marzankę i zademonstrowana z wdziękiem na spotkaniu bluzeczka klik. I do niej właśnie zrobiłam dla Marzanki kolczyki - jeszcze ich nie widziała :)

A ponieważ te kolczyki sprawiają mi dużo radości, bo podobają się i rączki po nie chętnie sięgają, zrobiłam ich jeszcze trochę. Nie wszystkie zdążyłam sfotografować.

W ramach poznawania nowych technik zrobiłam również pierwsze kolczyku z sutaszu, ale nie wiem czy będę tę przygodę kontynuować...

Natomiast tę pokochałam i powstało już ich kilka w różnych wersjach, znów nie zdążyłam zrobić zdjęć...

I jeszcze taki komplecik z dodatkami w kolorze miedzi. Bardzo go lubię.

Ale żeby nie było, że tylko koraliki - choć dużo, dużo - to zapowiedź kolejnego udziergu, który idzie szybko i zapowiada się nieźle. To fantastyczna bawełna z Lana Grossa - aktualnie w promocji, ale trzeba się spieszyć. Ja się spieszę, żeby mi włóczki nie zabrakło - co często mi się zdarza. Więc proszę kupować ten kolor z umiarem :)

Na ludowo!

 W sobotę było spotkanie u Marioli, w e-dziewiarce. Oczywiście było przesympatycznie. Chwaliłam się okropnie i dumna byłam, bo się chyba podobało. Szal i spódnica razem moim zdaniem nie wyglądają najlepiej, trochę jednak za dużo tych kolorów jak dla mnie. Ale też nie były wykonane do noszenia razem. Szal jest dla mojej szwagierki, która była mi pomocna w trudnych chwilach, jest dla mnie właściwie jak siostra. Myślę, że się ucieszy i te zwariowane kolory sprawią jej radość. Spódnica to już kolejna wykonana tym samym sposobem. Zainteresowanych odsyłam do wcześniejszego posta. Zdjęcia zrobiła BogaczKa, dziękuję!

Nie pokazałam też chyba tej pierwszej spódnicy, więc nadrabiam.

Na spotkaniu pochwaliłam się również nową umiejętnością. Od dawna mnie męczyło, w końcu zostałam pokonana. Koraliki kupiłam chyba rok temu, wyczekały się troszkę. Nie obyło się bez rozsypania prawie całej zawartości jednego z woreczków na podłogę... Na szczęście nie słychać, co mówiłam na ten temat. Obawiam się, że powstaną kolejne. Dosyć to pracochłonne, ale jakoś się udało. Paluchy przy tym trochę bolą, oczy też już nie te, więc ciężko było chwilami, ale myślę, że jak na pierwszy raz jest całkiem nieźle. Pasują mi do spódnicy!