Jeszcze nie wiosna zupełnie...

Jak na osobę, która nie nosiła czapek przez większość swojego dorosłego życia, to czapek u mnie wysyp. Nie wiem czy to kwestia wieku, bo raczej nie ochłodzenia klimatu, ale jakoś zaczęłam tych czapek potrzebować. Prezentowana dzisiaj powstała w ubiegłym roku, tak wyszło jednak, że jej nie pokazałam. A ponieważ towarzyszyła mi na głowie podczas jednego z ostatnich spacerów, to doczekała się swojego zdjęcia. 

Dane techniczne:
włóczka Sal Abiye kolor 60, pozostałość po sweterku, nie wiem ile, ale mniej niż motek + Kid Royal 60, przerabiane razem. Dzięki temu dość sznurkowata sama w sobie włóczka zyskuje puszystości i wygląda o niebo lepiej. Pomysł nie mój, Bogaczka tak kiedyś zestawiła, a ja u niej podpatrzyłam i promuję :)
Druty chyba 3,5 albo 4 - kto by pamiętał, na jakich drutach robił rok temu?
Bez wzoru - ściągacz 1/1.
No i pomponik z czarnego królika.

Od dwóch dni chodzę podminowana, może to skutek spadku ciśnienia, zmiany pogody, albo nie wiem czego. Warczę na wszystkich, wszyscy mnie denerwują i najchętniej bym się zaszyła i nie widziała nikogo. Mam nadzieję, że jutro będzie lepiej, bo to niemiły stan dla mnie i otoczenia.

Skończyłam piękny absolutnie szal (ach, ach), który wymaga pokazania i chwalenia się. Przede mną wybór niezwykle trudny kolejnej robótki. Jestem tym również podenerwowana, bo nie wiem na co się zdecydować. Dylematy dziewiarki...

Oglądałam w końcu "Wilka z Wall Street" i naprawdę żal mi bardzo Di Caprio, że tego Oskara znowu nie dostał. Ma chłopak pecha jak nic.

Czytam, a właściwie zaczęłam słuchać "I wciąż ją kocham", mając nadzieję na jakąś lekką, damską książkę. Na razie jest nieźle, nie przeszkadza i nie męczy, nie ambitne, łatwo się przy tym dzierga. I o to chodzi, i o to chodzi.