Lądowania w Normandii ciąg dalszy

Po Etretat pojechałyśmy w kierunku słynnej Omaha Beach czyli plaży, a raczej plaż, na których wojska alianckie dokonały największej w historii operacji desantowej. Nie mam absolutnie nawet najmniejszych aspiracji, by się na ten temat rozpisywać. Moja wiedza jest bardzo pobieżna, tyle co w szkole, co z filmów i niestety nic więcej. Temat wojen nigdy mnie nie pasjonował, nie lubię za bardzo nawet o tym myśleć, bo to straszny i niestety wciąż aktualny problem. Przeczytane fakty, ilości zabitych, oglądane zdjęcia są przerażające. Zawsze myślę o tych pojedynczych ludziach, będących czyimiś synami, mężami, córkami, matkami, ojcami, narzeczonymi itd. Myśli się o historii, a każdy z tych ludzi to ich własna historia. Pewnie w wielu rodzinach są różne, straszne wspomnienia. No właśnie. Nie będę się w to zagłębiać, kto zainteresowany tematem, z pewnością znajdzie dużo informacji.

Jadąc wzdłuż normandzkiego wybrzeża bardzo często widzi się drogowskazy kierujące do cmentarzy żołnierzy amerykańskich i również niemieckich. Nie byłam żadnym z nich, bo wieczorem kiedy byłyśmy przy tym największym, był już zamknięty. Ze względu na naprawdę krótki pobyt, miałyśmy już na następny dzień inne plany. W każdym razie ślady tych historycznych wydarzeń są na każdym kroku, są ciągle w pamięci ludzi tam mieszkających. Sądzę że dla wielu osób wycieczka ich śladem może być pasjonująca. Starszy Pan, który wynajmował nam pokój, radził nam by rozpocząć zwiedzanie od muzeum w Arromanches-les-Bains, gdzie jest muzeum, można obejrzeć filmy wprowadzające w temat itp. My widziałyśmy tylko plaże, skaliste wybrzeża, na których są jeszcze resztki budowli wojskowych. Na najbardziej znanej plaży zobaczyłam chyba najpiękniejszą tęczę, ze wszystkich jakie do tej porywidziałam. Zjawisko było przepiękne, tęcza podwójna, a przy zachodzącym słońcu kolory po prostu nieziemskie!