Golden girl

Dywan bardzo powoli, ale przyrasta. Mam chwilami wątpliwości, czy mnie ten pomysł mnie przerośnie :) Powiem szczerze, że nie spodziewałam się, że to jest normalnie fizyczna praca! Zdecydowałam się na robienie całości francuzem, bo dzięki temu dywan będzie dość gruby. Wadą jest jednak to, że jakby wolniej go przybywa, natomiast zapewne sznurka zużyję więcej. Chcę jednak, żeby był taki, jaki sobie wymarzyłam.

W ramach relaksu robię na trójeczkach letni szalik z cieniutkiej Taiyo Lace Noro. Cóż za ulga dla rąk! Ja jednak zdecydowanie lubię małe rozmiary drucików.

Niedzielne popołudnie spędziłam w miłym towarzystwie mojego kolegi, który zabrał mnie na wycieczkę. Nie byle czym!

Zwróćcie uwagę na pasek trzymający klapę silnika - cudo!

Muszę przyznać, że jechało się fantastycznie, wiatr we włosach, uśmiech na ustach. Samochód wzbudzał dużo pozytywnych reakcji, ludzie do nas machali przyjaźnie, niektórzy robili zdjęcia :) Na parkingu, gdzie stanęliśmy obok naprawdę "wypasionych" aut, ten jako jedyny przyciągał uśmiechniętych ludzi. A ja czułam się normalnie jak gwiazda! Niestety nie miałam kapelusza jakiegoś eleganckiego na tę okazję :)

Ja przy okazji zaprezentowałam się w nowej bluzeczce wykonanej z włóczki kupionej, wstyd się przyznać, ze dwa lata temu, albo lepiej. Doczekała się bidulka przerobienia na drutach w rozmiarze 3, a zużyłam chyba 5 motków bawełny Aria w obłędnym kolorze ciemnego złota, którego urody zdjęcie nie oddaje. Robiłam od góry, bez wzoru, jak zwykle prościutko, a jedyną ozdobą są poprzeczne paseczki, które dosyć spowalniały wykonanie całości. Nie mam pojęcia jak ta technika nazywa się po polsku, po angielsku widziałam różne nazwy - Chain Stich, Lateral Braid, Estonian Braid, Vikkel Braid. Generalnie to taki jakby I-cord, ale nie zamykający oczek :) Wiecie o co chodzi? W czeluściach internetu na pewno znajdziecie. Chociażby tutaj KLIK. Fajne, ale pracochłonne.